***

Nauczyłam się zjadać cukierki

pojedynczo

prowadzić auto

krętą drogą w czasie deszczu

poświęcać całe godziny

obserwacji nocnie marnych płótn

Chciałabym umieć zapomnieć 

o tym wszystkim

może wtedy

Może wtedy

te noce byłyby

mniej gwieździsto przyciągające

poranki

nie powiększały źrenic

Może wtedy

umiałabym spojrzeć na te wielomiany

bez zaszklonych rozbawieniem oczu

rozluźnionej postawy

bez frywolnego

posmaku życia na języku